我在火葬场的那些年李自在秦柔雪
我在火葬场的那些年李自在秦柔雪最新章节：
因为刚才那个把秃头癞骂成是狗的人，正恭恭敬敬地看着凡天
相比较老头子这家伙喜欢胡言乱语的性格，杨云帆内心更相信一本正经的天尘道人
欧阳玉清听着杨毅云说话，浑身一颤，红着样嗯了一声，将他抱紧
可是此时，骤然间得到了这一缕澎湃无比的神力，鸿蒙神树得到了滋养，竟然开始疯狂的生长起来
杨云帆也不愿意跟这个守门神将解释什么，直接将自己的名讳报出来
“还有，关于此任务的内容，你们不得外传丝毫，否则莫怪本岛主不留情面
不过，这样一来，邓猴得的人就失去了重心，重重地摔倒在了地上，顿时狼狈不堪
“嗡……”此时，杨云帆眉间的一道暗金色神纹缓缓流转
那轮转法王看到杨云帆表情苦涩，不由轻轻一笑，道：“贫僧这么做，不算是违背了尊驾的规矩吧？”
可恶，这火焰长剑造成的伤口，怎么那么疼……
我在火葬场的那些年李自在秦柔雪解读：
yīn wèi gāng cái nà gè bǎ tū tóu lài mà chéng shì gǒu de rén ， zhèng gōng gōng jìng jìng dì kàn zhe fán tiān
xiāng bǐ jiào lǎo tóu zi zhè jiā huo xǐ huān hú yán luàn yǔ de xìng gé ， yáng yún fān nèi xīn gèng xiāng xìn yī běn zhèng jīng de tiān chén dào rén
ōu yáng yù qīng tīng zhe yáng yì yún shuō huà ， hún shēn yī chàn ， hóng zhe yàng ń le yī shēng ， jiāng tā bào jǐn
kě shì cǐ shí ， zhòu rán jiān dé dào le zhè yī lǚ pēng pài wú bǐ de shén lì ， hóng méng shén shù dé dào le zī yǎng ， jìng rán kāi shǐ fēng kuáng de shēng zhǎng qǐ lái
yáng yún fān yě bù yuàn yì gēn zhè gè shǒu mén shén jiāng jiě shì shén me ， zhí jiē jiāng zì jǐ de míng huì bào chū lái
“ hái yǒu ， guān yú cǐ rèn wù de nèi róng ， nǐ men bù dé wài zhuàn sī háo ， fǒu zé mò guài běn dǎo zhǔ bù liú qíng miàn
bù guò ， zhè yàng yī lái ， dèng hóu dé de rén jiù shī qù le zhòng xīn ， chóng chóng dì shuāi dǎo zài le dì shàng ， dùn shí láng bèi bù kān
“ wēng ……” cǐ shí ， yáng yún fān méi jiān de yī dào àn jīn sè shén wén huǎn huǎn liú zhuǎn
nà lún zhuàn fǎ wáng kàn dào yáng yún fān biǎo qíng kǔ sè ， bù yóu qīng qīng yī xiào ， dào ：“ pín sēng zhè me zuò ， bù suàn shì wéi bèi le zūn jià de guī jǔ ba ？”
kě wù ， zhè huǒ yàn cháng jiàn zào chéng de shāng kǒu ， zěn me nà me téng ……
