典祖
典祖最新章节：
杨毅云临走的时候就是去安慰赵楠，告诉她，这次出去之后，再回来，他会将旺仔给她找回来
现在看来效果不错，最少山木道人已经被激怒，出了自己的本名——莫忘
老前辈很喜欢我，每次见到我，都夸我听话乖巧
大约十分钟就完成了基本的雕刻，一枚美轮美奂栩栩如生的长青叶出现，不过，到这里也才完成了一般
他刚才以为，是因为自己得到了这青铜古盒，番天印忌惮自己，所以才消失，不敢露面
不过既然呼言老道没提，他自然也就故作不知了
“而且，妙就妙在不是送给方二小姐的，而是送给方老太爷的
可凡天却讲出了一句大煞风景的话：
熊山所化剑虹面对如此声势，速度却是丝毫不减，大有与之拼死一搏之感
许小恬现在已经不想理会这个女人了，她声线立即冷淡了几分，“有事吗？”“
典祖解读：
yáng yì yún lín zǒu de shí hòu jiù shì qù ān wèi zhào nán ， gào sù tā ， zhè cì chū qù zhī hòu ， zài huí lái ， tā huì jiāng wàng zǎi gěi tā zhǎo huí lái
xiàn zài kàn lái xiào guǒ bù cuò ， zuì shǎo shān mù dào rén yǐ jīng bèi jī nù ， chū le zì jǐ de běn míng —— mò wàng
lǎo qián bèi hěn xǐ huān wǒ ， měi cì jiàn dào wǒ ， dōu kuā wǒ tīng huà guāi qiǎo
dà yuē shí fēn zhōng jiù wán chéng le jī běn de diāo kè ， yī méi měi lún měi huàn xǔ xǔ rú shēng de cháng qīng yè chū xiàn ， bù guò ， dào zhè lǐ yě cái wán chéng le yì bān
tā gāng cái yǐ wéi ， shì yīn wèi zì jǐ dé dào le zhè qīng tóng gǔ hé ， fān tiān yìn jì dàn zì jǐ ， suǒ yǐ cái xiāo shī ， bù gǎn lòu miàn
bù guò jì rán hū yán lǎo dào méi tí ， tā zì rán yě jiù gù zuò bù zhī liǎo
“ ér qiě ， miào jiù miào zài bú shì sòng gěi fāng èr xiǎo jiě de ， ér shì sòng gěi fāng lǎo tài yé de
kě fán tiān què jiǎng chū le yī jù dà shā fēng jǐng de huà ：
xióng shān suǒ huà jiàn hóng miàn duì rú cǐ shēng shì ， sù dù què shì sī háo bù jiǎn ， dà yǒu yǔ zhī pīn sǐ yī bó zhī gǎn
xǔ xiǎo tián xiàn zài yǐ jīng bù xiǎng lǐ huì zhè gè nǚ rén le ， tā shēng xiàn lì jí lěng dàn le jǐ fēn ，“ yǒu shì ma ？”“
